Tveir íslenskir varnarmenn höfðu djúp áhrif á eitt virtasta og sigursælasta knattspyrnufélag Svíþjóðar, IFK Gautaborg. Hjálmar Jónsson og Ragnar Sigurðsson voru á sínum tíma burðarásar í vörn liðsins og nutu báðir mikillar virðingar og vinsælda meðal stuðningsmanna.
Hjálmar Jónsson gekk til liðs við IFK Gautaborg árið 2002 frá Keflavík, þá 22 ára gamall. Hann festi sig í sessi sem traustur og yfirvegaður varnarmaður. Hann var hjá félaginu allt til ársins 2016 og lék yfir 400 leiki í öllum keppnum. Á ferlinum vann hann meðal annars sænsku úrvalsdeildina árið 2007 og sænsku bikarkeppnina þrisvar sinnum.
Á því sama ári sem félagið varð deildarmeistari var Hjálmar valinn „Årets Ärkeängel“ eða leikmaður ársins að mati stuðningsmanna. Sú viðurkenning endurspeglaði ekki einungis frammistöðu hans á vellinum, heldur einnig hvernig hann hafði fest sig í sessi sem táknmynd stöðugleika og trúmennsku.
Hjálmar þótti agaður leiðtogi, skipulagður í leik sínum og var traustur liðinu árum saman. Þrátt fyrir áhuga frá öðrum félögum valdi hann að verja allan sinn atvinnumannaferil í bláhvítu treyjunni og varð fyrir vikið óaðskiljanlegur hluti af sögu félagsins. Hér að neðan má sjá þegar stuðningsmenn sungu um hann í síðasta leiknum hans árið 2016.
Ragnar Sigurðsson gekk til liðs við IFK Gautaborg árið 2007 frá Fylki og fékk strax traust í vörn liðsins. Hann lék yfir 100 leiki á fjórum árum og varð deildarmeistari með liðinu árið 2007 og bikarmeistari ári síðar.
Ragnar skapaði sér fljótt virðingu innan liðsins og vinsældir meðal stuðningsmanna fyrir baráttuanda og fagmennsku. Hann þótti einn af bestu erlendu leikmönnunum sem gengið höfðu til liðs við félagið á þessum árum. Árið 2010 var hann valinn „Årets Ärkeängel“ eða leikmaður ársins að mati stuðningsmanna.
Að dvölinni í Gautaborg lokinni hélt Ragnar til FC Kaupmannahafnar, en hann var þó kvaddur með stæl áður en hann fór til Danmerkur, eins og sjá má hér að neðan.
